دین و مذهب از انسان عبادت میطلبد.
چیزی که انسان نباید به هیچ موجودی، انسانی و یا یزدانی بدهد.
پرستش دیگری یعنی پایین آوردن خود.
عبادت وحشت و ترس است.
وحشت و ترسی بیهوده و امیدی کور.
عبادت است که تنها یکی را بالا میبرد و تعداد زیادی را به پایین میکشد.
عبادت برای ان کاخ میسازد و برای جرائم بنای یادبود.
شخص عابد حتی برای دستان خود دستبند میسازد. روح عبادت روح بیدادگری است.
یک روشنفکر هرگز زانو نمیزند.
بدن به هرچه گرایش داشته باشد، روح روشنفکر به بلندیها نظر دارد.
هرکسی که عبادت میکند روح خود را واگذار میکند.
درباره این سایت